τέπαλο

το, Ν

βοτ. καθένα από τα τμήματα τού περιανθέου όταν αυτό δεν διακρίνεται σε πέταλα και σέπαλα, όπως λ.χ. το περιάνθιο τών φυτών που ανήκουν στην τάξη λιλιώδη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. tepale, άλλος τ. τού petale κατ' επίδραση τού sepale (βλ. λ. πέταλο, σέπαλο)].